Annem işten gelir gelmez beraber bahçeye iniyoruz...
Mavi gökyüzü, sapsarı güneş ve...
yemyeşil çimenler...
ahhh ahhh... işte o çimenlere ilk dokunuş anım :)
hiç hoşlanmadım...
hatta çok huylandım :)
Annem telefonunun kılıfıyla dikkatimi dapıtmaya çalışsa da...
ben bi kere batma hissinden huylanmıştım bile :)
Neyse ki annem hemen kucağına alıverdi, keyfim az da olsa yerine geldi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder