İYİ Kİ DOĞDUN ELA !!!

Günün anlam ve önemi : ELA idi...

Herkes bugün ELA için biraraya gelmişti...

Cancanlar buluştuk ne güzeldi...

 

Çoluk çocuk cümbür cemaat :)



Önce güzeller güzeli anneler ve anne adayları...

Sonra da en yakışıklı babalar ve baba adayları :)

 

***

 

SİZE ANNELER VE MELEKLERİ'ni tanıtayım müsadenizle...

 

Demet Teyzem ve sarı şekeri ELA



Annem ve ben

Banu Teyzem ve boncuğu Derin

Beril Teyzem ve oğluşu Poyraz...

 

Veeee işte karşınızda Burcu Teyzem ve minik kankamız Rüzgar...

Rüzgar'ı sabırsızlıkla bekliyoruz...

 

 

Birbirimize doyamadığımız bir gün geçirdik...

Emeği geçen herkese çoook teşekkürler...

Annelerimiz babalarımız ne şanslı ki böyle güzel dostlara sahipler...

Bizlerin de dostlukları böyle olsun dilerim...

 

O zaman şu nakaratla bu bölümü sonlandıralım...

 

***

Bir kıvılcım düşer önce, büyür yavaş yavaş
Bir bakarsın volkan olmuş, yanmışsın arkadaş
Dolduramaz boşluğunu ne ana ne gardaş
Bu en güzel, bu en sıcak duygudur arkadaş

Ortak olmak her sevince, her derde, kedere
Ve yürümek ömür boyu, beraberce, el ele
Olmasın hiç o ta içten gülen gözlerde yaş

Bir gün gelip, ayrılsak bile seninle arkadaş
(Yollarımız ayrılsa bile seninle arkadaş)

Evet arkadaş;kim olduğumu, ne olduğumu
Nerden gelip, nereye gittiğimi sen öğrettin bana
Elimden tutup, karanlıktan aydınlığa sen çıkardın
Bana yürümeyi öğrettin yeniden
El ele ve daima ileriye
Bir gün.
Bir gün birbirimizden ayrı düşsek bile
Biliyorum, hiçbir zaman ayrı değil yollarımız
Ve aynı yolda yürüdükçe
Gün gelir ellerimiz yine dostça birleşir
Ayrılsak bile kopamayız...

 

 

RAMAZAN BAYRAMI (2)

Takipçilerim bilir, halamın göndereceği fotoğraflarla bu bölümü güncelleyeceğimizi söylemiştim...

 

İşte Samsun'daki Ramazan Bayramı görüntülerimizin devamı...

 

SORU: Bayramlar harçlıksız olur mu hiç?

CEVAP: Olmaaaaaazzzz...

Bu bayram cebim vardı ama seneye çanta taşırım mutlaka :)

 

Ruhsar Anneannem'den harçlığımı alırken :)

Nuri Büyükbabam bayram harçlığımı verirken...

Biz üç kuzen sanki üç kardeşiz...

 

 Ama Doruk ve ben yapışık ikiz gibiyiz...

Hatta şarkı gibiyiz :)

 

Beraber emekledik biz bu yollardaaaaa...



 
 

 

Beraber anlaştık durduk o anda...

 



 

 Şimdi sıra geldi çıktık balkona...



 

Poz vermeyiz diye başladık ağlamaya...  :)

 

 

***

FERİDE TEYZE VE VOLKAN ENİŞTE'NİN YAZLIĞINDAYIZ...

 



Canım Duru... Yine giymiş en güzel elbiselerinden birini...

Bayram sabahının en güzeliydi...



Anamız babamız simit yedirmez yok susamı var, yok tuzu var diye...

Ama Volkan eniştemiz öyle mi, simitin de en lezzetlisini, kekin de en tazesini yedirdi bize...

Doruk'la lokma kapmaca oynarken :)

Volkan Enişte bizden pes etmişken :)



Doruk'cum ben simiti kapınca biraz sinirlendi tabii :)

* * *

Sevgili okur, özetle şeker tadında bi bayram oldu yine...

Ben sizlere özetlerken pek keyif aldım.

İnşallah siz de eğlenmişsinizdir.

Şimdi bu bölümü fotoğraflarda emeği geçen canım halamla kapamak istiyorum müsadenizle...

Onu çok seviyorummmm canımm canıııımmm canımmmm...

 

 

HALAMLA İKİMİZ

BİR FİDANIN GÜLLER AÇAN DALI GİBİYİZ  :)

 



HA GAYRET OLDU BU İŞ...

 

 

Yakında sizlere müjdeli haberi veririz sanıyorum...  :)





SİMİT CANAVARI

 

Annemin hamileyken aşerdiği tek şey :

SİMİT :)

O nedenle benim simiti neden bu kadar sevdiğimin gerekçesi belli sanırım...

 

HAYALLER GERÇEK OLSA !!!

Şuncacık arabada mutluluktan havalara uçtuğumu gören annem ve babam beni,

hayaliyle yaşadığım Disneyland'a götürme konusunda bir kez daha emin oldular...

 

RAMAZAN BAYRAMI

Hayat bayram olsa demişler ne doğru söylemişler...

Ben bayramları çok seviyorum, bayramlar uzakları yakın ediyor, herkes sevdiklerine kavuşuyor...

 

İşte benim de en güzel bayramlarımdan biri...

İlk uzun soluklu araba yolculuğum... (18 saat sürdü de!!!)

Ve işte bayram manzarası :)

(NOT: Annem fotoğraf makinesini götürmeyi unutunca

Halamın göndereceği fotoğraflarla bu bölümü yenileyeceğiz... )

Bizim arşivimizle karşınızdayız...

 

 

Babaannem ve büyükbabam

Doruk ve beni, kucaklarından indirmedi...

 

 

 

ANNEMLE İKİMİZ...

Annemle ikimiz parkta oynarken çocuklar gibi şeniz...

 

Bahçede elimden düşürmediğim pek kıymetli taşım ve yaprağım.
Annem ikisini de saklıyor... (bana söylemedi ama ben anladım... : )  )

 

İlk günlerde yerlere oturma zevkim şimdilerde tutnarak ayakta durma haline dönüştü.

 

Sonrası malum yürüme egzersizleri her daim...
Annemin elini tutarak gösterdiğim yürüme çabam görülmeye değer doğrusu...

Ama her koşulda işimi bu şekilde de çok rahat görebildiğim için
emeklemekten bi türlü vazgeçemiyorum :)

 

BEYAZ DİŞLER BOL GÜLÜŞLER...

İYİ Kİ DOĞDUN SELEN !!!

 İlk doğum günüm sevgili kahramanım Minnie konseptli oldu.

Takipçilerim hatırlar, daha 1 haftalıkken sevgili dostumun yanımda kahkaha atmıştım.

İşte o gün bugündür de hep güler yüzlüyüm...

Doğum günümde hep yanımdaydı. İyi ki vardı...

İlk uçan balonum...

İlk yaş pastam...

Davetlilere dağıttığımız magnetlerim...

İlk yaş kurabiyelerim





Önümdeki kalabalığın bir anda beni alkışlamasına çok şaşırmıştım, çok da heyecanlandım...

Bir süre gözlerimi yaş pastamdan ayıramadım...

Dostum Ela da yanımdaydı. Minnie taçlarından ona da hediye ettim.

Çok bayıldı, accayip hoşuna gitti...

Gülmek bize yakışıyor annecim...

Doğum günüme katılanlara, katılamayıp sonradan gelenlere, tebrik mesajları gönderenlere ve arayanlara çooookkk teşekkür ederim.

İlk yaş günümde sizlerle birlikte çok süper zaman geçirdim.

Hepinizi çoooookkk seviyorum....

Anneannemle hediyelerimi açarken...

Bi konuşabilsem : "-Ayyyy bunlar çok güzelmiiiiiiişşş, teşekkürler Demet Teyze'cim" dicem :)))

Esmoşum da bizleydi. Süper lezzetli ikramlar hazırlamış, ellerine sağlık sultanım...

 Konsepte uygun aksesuarlarımızı taktık...

 Hediye gelen oyuncaklara kaptırmışım kendimi...

Annem, on yüz bin milyon baloncuklarla oynarken...

Bayanlar, hadi havuz başında poz verelim :)

Akın ve Bulut Amca ile de poz vermek lazım  tabii...

Kapanışı Canım Annemle yapıyorum...

Anne'cim büyüsem bile beni hiç kucağından indirme olur mu?

Gözlerimi senden hiç ayırmadan geçireceğimiz nice senelerimiz olur inşallahh...